Rabun Ayam dan Rabun Warna
Salam tanpa tangan!
Tersengih sendiri bila ada komentar cakap tulis jangan sampai blog ni ada jin bertendang sebab lama sangat duk tinggal. Cam biasala, bukan tak update, tapi sume post ada dalam draf. Nak post asyik malas jerk. Yela, zaman sekarang ni nak tulis pun bukan boleh main lepas jerk. Silap-silap kalu, kita jumpe di Mahkamah sambil jalan tutup muke dengan paper heheh.
Sekadar nak berkongsi satu cerita. Pengalaman mengajar segalanya. Al-kisah, sebelum masjlis kenduri belah lelaki tempoh hari, famili adala meng'arrange'kan dengan sorang mak andam ni. Ala-ala lemah lembut gitu, awww! tak kosa nyahhh! Tujuannya ialah untuk memeriahkan majlis kawin nanti. So, sebelum majlis ni pergi la tengok-tengok kedai (dia operasi dari umah je sebenarnya) dia. Alamak, first impression suda dapat 3/10. Tapi bila mengenangkan membe mak nye pasal, diamkan dalam hati je la. Pilih-pilih baju, dapatla satu baju yang agak 'baru' ni memandangkan semua koleksi nye dah 'old school'. Dress ni takda agak jarang sama tak da tudung, so kitorang tanya la pada mak andam tu. Dia kata, dun wori, anak baju sama tudung akan disediakan. Lega la kalau cam tu.
Seminggu sebelum majlis, kompomkan sekali lagi pada famili sama mak andam pasal baju tadi. Dia kata anak tudung takda, kena cari sendiri. Ok lah, fine. Anak tudung kat kedai ada. Kami pun pegi la cari anak tudung.
Sehari sebelum majlis kompom lagi, dan jawapan yang sama masih diberikan. Anak baju ada disediakan sama tudung. Kami cari anak tudung je.
Pada hari majlis, tengah make-up baru perasan...eh mana anak baju dia? Mana tudung dia? Mak andam pulak yang tanya, ada anak baju? ada bawak tudung? Pulakkk?!!! Ni dah kire terkejut beruk nih! Ok, tak nak kecoh-kecoh. Nasib baik ada anak baju, tapi kaler lain skit, still matching. boleh la. Tudung pulak tak ada kaler yang sama...camana nih? Takpela, pakai jela tudung kaler hitam walaupun baju tu kaler kuning cair. Sedara-mara semua dah tak tau nak cakap apa. Semua diam je. Lepas tu hantar mak andam balik umah dia. Dia tak nak ikut sama. Oklah, fine.
Masa on da way ke rumah, semua tak sedap hati. nak tak nak kena tukar gak tudung ni. nak cari kat mana? hari ahad nih. Kedai pengantin rasanye semua tutup. Pusing punya pusing, last-last cari kat giant jela. Nasib baik dapat. tengok jam sudah lewat 1 jam setengah untuk majlis sanding! Tukang kompang suda bising-bising. Sms dari membe sudah bertalu-talu. Famili sudah tak tau nak cakap apa. Apa lagi, solek dalam kereta masa tu jugak! pengantin laki drive macam pelesit, pengantin perempuan kat belakang tengah disolekkan kembali oleh jurusolek import. Sambil-sambil tu jeling gar kat belakang takut sedara mara hilang ntah kemana.
Alhamdulillah, semua selamt tiba kat umah. tukang kompang dah excited nak kompang. Famili dah lega, dan majlis berjalan lancar kembali :)
Kalau ikut hati sapa tak marah, ye tak? Tapi saya tak nak marah-marah tak tentu pasal. Mungkin ada salah diri sendiri. Dan yang pastinya pasti ada hikmah atas apa yang berlaku.
Kita tengok dari sudut yang positif je ye tak? Bila 'deal' dengan orang, pastikan semua nye teratur. Pastikan dia ada pengalaman dan peralatan yang cukup. Orang kata jangan terlalu memikirkan harga. Majlis sekali seumur hidup, takkan buat memain ye tak? Sediakan backup sebaik mungkin kalau berlaku kejadian yang tidak dingini dan sentiasa bersabar :)
Okeh, nanti saya nak bawak korang semua ke langkawi pulak okeh. Kita tengok apa ada kat sana!
p/s: "fikir dulu, sebelum buang"
Salam tanpa tangan!
Tersengih sendiri bila ada komentar cakap tulis jangan sampai blog ni ada jin bertendang sebab lama sangat duk tinggal. Cam biasala, bukan tak update, tapi sume post ada dalam draf. Nak post asyik malas jerk. Yela, zaman sekarang ni nak tulis pun bukan boleh main lepas jerk. Silap-silap kalu, kita jumpe di Mahkamah sambil jalan tutup muke dengan paper heheh.
Sekadar nak berkongsi satu cerita. Pengalaman mengajar segalanya. Al-kisah, sebelum masjlis kenduri belah lelaki tempoh hari, famili adala meng'arrange'kan dengan sorang mak andam ni. Ala-ala lemah lembut gitu, awww! tak kosa nyahhh! Tujuannya ialah untuk memeriahkan majlis kawin nanti. So, sebelum majlis ni pergi la tengok-tengok kedai (dia operasi dari umah je sebenarnya) dia. Alamak, first impression suda dapat 3/10. Tapi bila mengenangkan membe mak nye pasal, diamkan dalam hati je la. Pilih-pilih baju, dapatla satu baju yang agak 'baru' ni memandangkan semua koleksi nye dah 'old school'. Dress ni takda agak jarang sama tak da tudung, so kitorang tanya la pada mak andam tu. Dia kata, dun wori, anak baju sama tudung akan disediakan. Lega la kalau cam tu.
Seminggu sebelum majlis, kompomkan sekali lagi pada famili sama mak andam pasal baju tadi. Dia kata anak tudung takda, kena cari sendiri. Ok lah, fine. Anak tudung kat kedai ada. Kami pun pegi la cari anak tudung.
Sehari sebelum majlis kompom lagi, dan jawapan yang sama masih diberikan. Anak baju ada disediakan sama tudung. Kami cari anak tudung je.
Pada hari majlis, tengah make-up baru perasan...eh mana anak baju dia? Mana tudung dia? Mak andam pulak yang tanya, ada anak baju? ada bawak tudung? Pulakkk?!!! Ni dah kire terkejut beruk nih! Ok, tak nak kecoh-kecoh. Nasib baik ada anak baju, tapi kaler lain skit, still matching. boleh la. Tudung pulak tak ada kaler yang sama...camana nih? Takpela, pakai jela tudung kaler hitam walaupun baju tu kaler kuning cair. Sedara-mara semua dah tak tau nak cakap apa. Semua diam je. Lepas tu hantar mak andam balik umah dia. Dia tak nak ikut sama. Oklah, fine.
Masa on da way ke rumah, semua tak sedap hati. nak tak nak kena tukar gak tudung ni. nak cari kat mana? hari ahad nih. Kedai pengantin rasanye semua tutup. Pusing punya pusing, last-last cari kat giant jela. Nasib baik dapat. tengok jam sudah lewat 1 jam setengah untuk majlis sanding! Tukang kompang suda bising-bising. Sms dari membe sudah bertalu-talu. Famili sudah tak tau nak cakap apa. Apa lagi, solek dalam kereta masa tu jugak! pengantin laki drive macam pelesit, pengantin perempuan kat belakang tengah disolekkan kembali oleh jurusolek import. Sambil-sambil tu jeling gar kat belakang takut sedara mara hilang ntah kemana.
Alhamdulillah, semua selamt tiba kat umah. tukang kompang dah excited nak kompang. Famili dah lega, dan majlis berjalan lancar kembali :)
Kalau ikut hati sapa tak marah, ye tak? Tapi saya tak nak marah-marah tak tentu pasal. Mungkin ada salah diri sendiri. Dan yang pastinya pasti ada hikmah atas apa yang berlaku.
Kita tengok dari sudut yang positif je ye tak? Bila 'deal' dengan orang, pastikan semua nye teratur. Pastikan dia ada pengalaman dan peralatan yang cukup. Orang kata jangan terlalu memikirkan harga. Majlis sekali seumur hidup, takkan buat memain ye tak? Sediakan backup sebaik mungkin kalau berlaku kejadian yang tidak dingini dan sentiasa bersabar :)
Okeh, nanti saya nak bawak korang semua ke langkawi pulak okeh. Kita tengok apa ada kat sana!
p/s: "fikir dulu, sebelum buang"
